Deze shortfiller sigaar van De Olifant is geproduceerd in Nederland. Het model van deze sigaar is een robusto, met een lengte van 9.5 cm en een diameter van 15 mm. Hij is vernoemd naar Dominee Valentijn, een groot schrijver over V.O.C. en vaderland. Het binnengoed van deze sigaar bestaat uit een melange van Java, Sumatra, Cuba en Brazilië. Het omblad komt van Java en de sigaar is opgedekt met Sumatra zandblad.
Als fervent sigarenroker zijn er genoeg momenten in de dag waarop je verlangt naar een sigaar maar er niet altijd 1 kan roken. Juist voor die momenten is daar een shortfiller om de korte rookmomenten van de dag toch een zinvolle invulling te kunnen geven.
Binnen deze review deel ik voor deze momenten niet alleen 1 van mijn favorieten, maar neem ik je als lezer ook mee in een klein maar waardevol geheim, waarmee je in mijn optiek beter van dit soort sigaren kunt genieten.
Het huis olifant maakt haar sigaren sedert 1844. Een geschiedenis nauw verweven met de positieve inspanningen vanuit de voc periode, waarin indische tabak naar Nederland werd gehaald. De olifant heeft haar naam dan ook te danken aan een van de schepen uit de V.O.C vloot genaamd ‘de witte Olifant’. Sigaren fabriek de olifant heeft met haar naamkeuze, maar ook de versieringen op de diverse kisten het VOC thema tot op de dag van vandaag eer aan gedaan.
Voor ik de sigaar aansteek ruik ik aan het generfde dekblad met een soepele touch bescheiden aromas van hout. Met het V.O.C thema in het achterhoofd bespeurt mijn neus tonen van vers geschaafd hout, klaar om een van de scheepsplanken te worden.
Bij het aansteken wordt ik aangenaam verrast door de volle smaken en goede trek van de sigaar. Mijn geheim, hoewel dit niet noodzakelijk is, is om deze shortfiller ook te bewaren op een aparte plek binnen de humidor. Mits niet te lang doet dit de smaken van de sigaar alleen maar goed en maakt het palet meer levendig. De eerste aroma’s in mijn mond zijn rijk en de sigaar heeft een mooie verbranding.
Ik proef tonen van cederhout en wanneer de rook met mijn neus in contact komt is er duidelijk sprake van een veestal, waar een deel van het gefermenteerde gras klaar ligt voor het vee.
In het tweede deel van de sigaar blijven voorgenoemde smaken aanhouden hoewel de prettige sensatie van de stal helaas langzaam verdwijnt. Daarvoor in de plaats doet nootmuskaat zijn intrede en tonen van geroosterd brood. Omdat ik deze sigaar rook tijdens het doen van mijn administratie laat ik de sigaar vergezellen door een stevige espresso, een combinatie die zich goed laat samengaan.
Bij intrede van het derde en laatste deel, mits je de sigaar in enige mate van rust rookt, nemen stro tonen samen met metaal de voorgaande smaken over. De roker in kwestie proeft en voelt, ondanks de makkelijke trek en het smaakpalet wat nog prettig is, dat het einde van de tocht in zicht is. Terwijl ik even wegdroom van mijn administratie en mij waan op het schip ‘de Olifant’ word ik wakker geschud door de scherpe ietwat branderige smaak op de punt van mijn tong. “Land in zicht”! zou de matroos vanuit het kraaiennest geroepen hebben. Oftewel de reis van net over de 35 minuten is weer voorbij.
Ik leg na een laatste trek de sigaar definitief te rusten in de asbak en ben blij met het moment van rust die ik heb kunnen pakken. De olifant Valentino is uitermate geschikt voor dit soort rookmomenten, waarin je net niet lekker de tijd hebt voor een longfiller maar desalniettemin wel prettig wil roken. Met zijn vriendelijke prijs van 2,40 per sigaar een prima keuze en van harte aanbevolen voor een beetje dagdromen over de VOC tijd.